تاریخ موسیقی نشان می‌دهد که موسیقی غرب برگرفته از موسیقی شرق است.پژوهش‌های تاریخی نشان می‌دهد که نخستین اکتشافات و ابداعات جوامع انسانی از مشرق زمین سرچشمه گرفته است و یونانی‌ها که در گذشته واسط و رابط تمدن‌های شرق و غرب بودند از طریق جنگ‌ها،سفر‌ها و تجارت اکتشافات عرصه‌ی موسیقی را نیز همانند سایر جلوه‌های تمدن از سرزمین‌های خاوری به باختر انتقال دادند.بعد‌ها وقوع جنگ‌های صلیبی در قرن یازدهم میلادی بین مسلمانان و مسیحیان موجب شد که اروپاییان با دید وسیع‌تری به جهان بنگرند و اعراب که خود از دستاورد‌های تمدن و هنر باستانی ایران متحول شده بودند نیز در خارج ساختن اروپا از تیرگی چاه قرون وسطی و رهنمونی آن به سوی تمدنی درخشان و ایجاد رنسانس سهم بسزایی داشتند.
در آن هنگام اروپا فاقد موسیقی و ادبیاتی غنی بود و در قعر تاریک‌اندیشی و ظلمت قرون وسطایی خود به سر می‌برد.در حالی که در همان زمان شرق مهد تمدن و در اوج شکوفایی بود و مسلمانان با این فرهنگ تمدن آشنایی کامل داشتند.به همین علت فرهنگ پربار مسلمانان به سرعت در میان اروپاییان راه یافت و آهنگ‌ها و ترانه‌های شرقی به گونه‌ای چشمگیر در اروپا رواج یافت.
در این میان نوازندگان دوره گرد اروپایی
نخستین کسانی بودند که پس از جنگ‌های صلیبی ساز‌های آرشه‌ای را که سازی
شرقی بوده و باید آن را از اسلاف ویولون به شمار آورد به اروپا بردند.این
نوازندگان دوره‌گرد،موسیقی عامیانه را زنده نگه داشتند وآن را گسترش
دادند.آن‌ها داستان‌های گرم و عاشقاه را جایگزین ریاضت‌کشی و اندوه
خفقان‌آور قرون وسطی نمودند و با شعر و موسیقی خود گل‌های زندگی را میان
مردم بارور ساختند.
حضور آن‌ها در تاریخ موسیقی اروپا دوران برجسته‌ای به شمار می‌رود.